سیب سبز

دروازه ی بچگی ها...

۳ دی۹۳

دلم هوای ایستادن روی تکه آجری را دارد که دروازه ی بچگی هایم بود

۲ نظر

کرامت حسنی

به نظرم رفیق بودند؛ دو رفیق صمیمی که در شادی و ملال کنار هم مانده بودند. از حال و روزشان معلوم بود که روزگار سختی را می گذرانند. روزگاری که مجبورشان کرده بود برای خیال زنده بودن هم سر در سطل آشغال های صحن امامزاده فرو برند.
حتی تصور زندگی در کوچه و خیابان هم ترس آور است و چه قدر شجاعند این دو که در این سردی و بی رنگی زمستان در پی حیاتشان می دویدند. فارغ از دلبستگی به مکان و زمان.
متحیر مانده ام که چرا ولگرد خطابشان می کنند ؟! شاید تن کثیفی داشته باشند ، شاید چهره های ترسناکی داشته باشند ، شاید کفش و تن پوشی نداشته باشند اما ول گرد نیستند.
مگر بندگی و دویدن در پی حیات و رسیدن به ممات کار همه ی ما نیست. پس چگونه باور کنم که این دو ولگرد باشند و من نه و ما نه! و مگر همه حیوانات اهل تسبیح و نماز نیستند و مگر این تسبیح و نمازگزاری، آگاهانه نیست؟ ⁽¹⁾

افسوس که فهم پارس کردن هایشان برایم ممکن نبود تا مطمئن شوم سین و حاءِ سبحان الله گفتن هایشان بهتر از من هست یا نه؟!
... این شبها صدای لولاهای زنگ زده ی سطل آشغال های آبی و سفید صحن امامزاده که به زحمت میشود تا کمر در آن دولا شد ، لالایی سوزناک شب های من است و شاید به همان سوز و سرمای شب های بی قراری ام.

(1) الم تر انّ الله یسبح له من فی السموات و الارض و الطیر صافّات کل قد علم صلاته و تسبیحه و الله علیم بما یفعلون

۰ نظر

کرامت حسنی

ایوان اصلی

۲ دی۹۳

۰ نظر

کرامت حسنی

انتظار...

۲۰ آذر۹۳

کلیپ صوتی / انتظار یعنی ...

جهت دانلود کلیپ صوتی با کیفیت اصلی اینجا کلیک کنید.

۰ نظر

کرامت حسنی

دوست داشتم...

۱۶ آذر۹۳

دوست داشتم کشاورزی ساده می بودم در روستایی دور از شهر
نه از امواج همیشه همراه تلفن ها خبری بود و نه از این تارهای عنکبوتی گسترده در همه جا اثری
و نه از این دنیای پرهیاهو و خالی از حقیقت رنگی
مرادی داشتم که مریدش باشم
تکه زمینی از دار دنیا که بذر کار بر آن بپاشم
و کلبه ای از چوب و سنگ که در زمستان سخت با تنها بخاری آن مثل دل اهالی روستا گرم گرم می شد
معلمی که درس زندگی بیاموزدم
و دلی که دل نبندد به متاع قلیل دنیا

۳ نظر

کرامت حسنی

نایب الزیاره باشیم...

۵ آذر۹۳

یک روز پیش از زمانی که می‌خواستم به سفر معنوی عتبات عالیات مشرف شوم، در خدمت آقا بودم، عرضه داشتم فردا به کربلا می‌روم که آقا با یک نگاه حسرت‌آمیزی گفتند ما را که فراموش نمی‌کنید.

به عنوان ادای حق رهبری، مقید باشیم که یک زیارت یا حداقل سلامی از طرف ایشان به محضر آقا سیدالشهدا (ع) عرض کنیم به امید اینکه رهبر عزیزمان به این آرزویشان برسند.
آیت الله علم الهدی

۷ نظر

کرامت حسنی

آبی

۱ آذر۹۳

دوره جوانی، دوره توانایی است. این توانایی در چه چیزهایی باید به کار برود؟ به اعتقاد من، باید عمدتاً در تحصیل علم، در ایجاد صفای نفس و روحیه تقوا در خود و ایجاد نیروی جسمانی در خود - که ورزش باشد - به کار رود. این سه مورد، عمده است. یعنی اگر در یک جمله کوتاه از من بپرسند که شما از جوان چه میخواهید؟ خواهم گفت: تحصیل، تهذیب و ورزش. من فکر میکنم که جوانان باید این سه خصوصیّت را دنبال کنند.

بیانات در دیدار جمعی از جوانان

۱۳۷۷/۰۲/۰۷