سخن این است که ما بی تو نخواهیم حیات...
اربا ارباست تنش گرچه ولی خوش دارم / با همین رشته تسبیح مناجات کنم
از فطرس ملک به همه پرشکسته ها / حی علی کرامت گهواره حسین علیه السلام
سخن این است که ما بی تو نخواهیم حیات!
ای شقایق های آتش گرفته،دل خونین ما شقایقی است که داغ شهادت شما را در خود دارد؛ آیا آن روز نیز خواهد رسید که بلبلی دیگر در وصف ما سرود شهادت بسراید؟
بیابان هم که باشی ، حسین آبادت می کند ، درست مثل کربلا
کس ندانم که در این شهر گرفتار تو نیست...
صبح علی الطلوع گدا بر تو می گذشت / نزدیک ظهر بود که عالیجناب شد
محمدسهرابی
مسیح اگر دَمَش مُرده می کند زنده / ز گریه بهر حسین و عنایت حسن است...
از تو دل برنکنم تا دل و جانم باشد...