وعده ی خداست و لا ریب فیه
پس نزدیک میشوند ، دقایقی که بیاییم و صحن امام حسین و حضرت زینب را در بقیع بسازیم
صحن رسول الله و حضرت علی ؛ در کنار هم
صحن امام رضا با ایوان طلا و سقاخانه اش
صحن حضرت مادر؛ که بین صحن ها باشد و بی هیچ دری
نه اینکه کسی جرات جسارت داشته باشد؛نه! محض رضای امام حسن است که دری نصب نمیکنیم...
چه صحنی بزرگیست صحن جامع بقیع ، حتی بزرگتر از صحن جامع رضوی...
فکرش را بکن؛چه ضریحی بشود...
استاد فرشچیان کجاست؟
طرحی بزن استاد که جبران همه ی مظلومیت های بقیع باشد...
مظلومیت دست های بسته ی امام سجاد و امام باقر . مظلومیت جعفر صادق.
چه گنبدی بسازیم...
گنبدی بزرگ و طلایی که از دور ، چشم دشمنان آل الله را کور کند
با گلدسته هایی که اشهد انّ علی ولی الله را هر صبح و ظهر و شام در زمین و زمان پخش کند...
...
کاش برای حضرت مادر هم میشد
وعده ی خداست و لا ریب فیه
